در آستانه سالگرد اعتراضات توده اى عليه جمهورى اسلامى هستيم. در يکسال گذشته براى صدمين بار روشن شد که جنگ جناح هاى حکومتى برسر بقاى نظام منحوس شان است. نظامى که فقر و اختناق و زن ستيزى و مذهب و اعدام ارکان اساسى آنست. از خمينى تا خامنه اى٬ از بنى صدر و موسوى تا احمدى نژاد٬ از گيلانى و صانعى تا مرتضوى و لاريجانى٬ از حجاريان و گنجى و سازگارا تا عباسى و فيروز آبادى و صفوى٬ از لاجوردى و خلخالى تا طائب و رادان و ضرغامى٬ ... صفى از جنايتکاران در سه دهه گذشته جامعه ايران را به چهار ميخ کشيده اند. اين جمهورى اسلامى است که بار ديگر در زير فشار نخواستن جامعه و تلاششان براى سرنگونى٬ به جان یکدیگر افتاده اند. و یکی بقاء را در اصلاح این هیولای سیاه اسلامی و دیگری در تشدید سياست تاکنونی سرکوب و اعدام جستجو میکند. اما راهی ندارند٬ این جنگ بازنده هاست!
خرداد تنها سالروز مضحکه انتخابات ریاست جمهوری اسلامی نيست٬ سالروز کشتارهاى عظيم و کودتائى عظيم است که جمهورى اسلامى روى دوش آن سرکار آمد. ٣٠ خرداد ۶٠ روز تولد واقعى جمهورى اسلامى شکنجه و اعدام و سنگسار است. روزى که کشتار وسيع مردم انقلابى٬ هر کسى که به نحوی از انحاء به رژیم اسلامی نه گفت٬ قربانى ماشين اعدام اسلامى شد. آنروزها دسته دسته دستگيرشدگان را در مدت زمان کوتاهى٬ و در موارد بسيارى حتی بدون محاکمات فرمایشی چند دقيقه ای و در فاصله دو ساعت٬ اعدام ميکردند و پول تير را نيز از خانواده هايشان ميگرفتند. مير حسين موسوى و رفسنجانى و خامنه اى و خاتمى و کروبى و خيل وسيع نسل اول اوباش جمهورى اسلامى دسته جمعى زير پرچم خمينى مسئول اين قتل عامها هستند.
امروز دو جناح رژیم اسلامی به بن بست رسيده اند و جنگ شان میتواند تا مرز حذف کامل و نابودى یکديگر پيش برود. در عين حال هر دو جناح ناتوان از کنترل اعتراضات سرنگونی طلبانه توده های مردم اند. نه شمشیر خونین اسلام توانسته است مردم را مرعوب کند و نه جنبش ارتجاعی سبز توانسته است اعتراضات مردم را در چهارچوب قانون اساسی و جدال جناحها به اسارت بکشاند. و اين تصور که ميتوان در سالروز ٢٢ خرداد جامعه را به مقطع قبل از مضحکه انتخابات جمهوری اسلامی برد تصورى پوچ است. اين تصور که با اعدام و سرکوب ميتوان فضاى دهه شصت را بازسازى و مردم را مرعوب کرد تصورى پوچ تر است.
مردم آزادیخواه و برابری طلب
دراين روزها باید برای مقابله با نفس مجازات اعدام٬ برای درهم کوبیدن ماشین اعدام٬ و با خواست آزادى فورى و بی قید و شرط کليه زندانيان سياسى و دستگیر شدگان اعتراضات به میدان آمد. جمهورى اسلامى بايد گورش را گم کند و امروز مسئله مرکزى کشمکش سياسى در ايران نه جنگ جناح ها بلکه جنگ مردم با کل حکومت برسرنگونی رژیم اسلامی٬ آزادى کليه زندانيان سياسى٬ لغو مجازات اعدام و درهم کوبيدن ماشين اعدام اسلامى و استقرار فوری حکومتی متضمن آزادی٬ برابری٬ رفاه همگان٬ یک جمهوری سوسیالیستی است. در روزهای ٢٢ تا ٣٠ خرداد به هر شکل و طریقی که میتوانید بهمراه خانواده هاى زندانيان سياسى در مقابل زندانها و بيدادگاههاى اسلامى تجمع کنيد. خواهان آزادى زندانيان سياسى٬ لغو مجازات اعدام و نفى حکومت اعدام شويد.
